“Een brok in mijn keel….”
Het blijft altijd een bijzonder moment, diplomering. Studenten die je 3 jaar hebt zien groeien, vallen en weer opstaan, en weer groeien, nu daar te zien staan. Het is je vak om jouw kennis en ervaring over te dragen aan de student. En je hoopt dat kwartjes steeds meer gaan vallen. Je bent blij als iedereen klaar is en zijn diploma in z’n zak heeft.
Maar toch… Toch even een “emo” momentje. Tja, je bent ook maar een mens. Hoe trots kijk ik nu naar “mijn” klas, en dan ben ik niet eens hun SLB-er. Die zal het nog wel veel zwaarder hebben, denk ik. Je gaat toch van ze houden. En dan moet je ze los laten. Wat gaan ze doen? Wat zijn ze stoer. Wat zijn ze wijs.
Wat waren de examens ook emotioneel. Het was best zwaar. De opdrachten en examens doe je niet even. Je moet er echt wel je best voor doen. Je moet er echt voor vechten. Niet voor niets is dit papiertje echt een papiertje waar je trots op mag zijn! Hoe vaak hebben wij niet gezegd “denk aan je doelgroep” , “ houd je aan je planning”, “deadline is deadline”, “wees ruim op tijd, want je gasten kunnen altijd eerder komen”,… Zullen zij nog aan ons denken als ze straks echt in het werkveld aan de slag gaan? En inderdaad hun gasten veel eerder komen dan verwacht? En zij lachend de deur voor hen open doen? Want uiteraard is alles goed voorbereid en staat alles al ruimschoots van tevoren klaar.
Ik weet zeker dat het goed gaat komen. Want wat ben ik trots op ze. Glimlachend denk ik terug aan de momenten dat ik ze af en toe wel achter het behang kon plakken. Geduld is een schone zaak zeggen ze wel eens. Zo waar als het maar kan zijn. Hopelijk hebben we een klein beetje mogen bijdragen aan hun toekomstige leven. Succes stoere en wijze evo studenten, go and kick their asses!!!
Margreet Elting-Bloemsma is instructeur praktijk evenementen binnen de opleiding evenementenorganisatie op de School voor Toerisme, Recreatie en Evemenenten.